کهف الشهدا؛ حرم مطهر شهدای گمنام (ولنجک)... یک قدم طلایی بردار...

ز شب های پُر از عطر مناجات ـ همیشه نورباران است اینجا
به خون پهلوی بشکسته سوگند؛ ـ شکسته‏ دل فراوان است اینجا

در اینجا ترک عصیان می توان گفت ـ که الحق توبه آسان است اینجا...
اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ...
اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ العالَمینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ،
اَلسلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی عَبدِ اللهِ...

ما شهیدان جنون بودیم از عهد قدیم

سنگ قبر ماست دریا، نقش قبر ما؛ نسیم

شهر ما آن سوی آبی هاست، دور از دسترس

شهر ابراهیم ادهم، شهر لقمان حکیم

اندکی بالاتر از آبادی تسلیمِ محض؛

صاف می آیی سر کوی صراط المستقیم

خاک آن عرشی ست، گل هایش زیارت نامه خوان

سنگفرش آسمانش؛ بال های یا کریم

شهر ما آبادی عشق است، اما عشق چیست؟

عشق یعنی نوح و ابراهیم و عیسی و کلیم

عشق یعنی «قاف » و «لام » قل هو الله احد

عشق یعنی «باء» بسم الله رحمن رحیم...

(علیرضا قزوه)