نه هر که مرثیه ای ساخت، محتشم گردد...
اشاره: ادیب فرهیخته، استاد بزرگوار دکتر محمدعلی مجاهدی (پروانه)، فرزند مرحوم آیت الله مجاهدی تبریزی، متولد 1322 شمسی در قم، دانش آموخته مدرسه عالی حقوق قضایی، با سابقه تحصیل علوم حوزوی، شاعر با اخلاص اهل بیت عصمت و طهارت با آثاری درخشان در قالب های غزل، قصیده، مثنوی، ترکیب بند، ترجیع بند، چهارپاره، رباعی و…، محقق و پژوهشگر برجسته متون منظوم پارسی و شعر آیینی، مسئول انجمن های شعر و قصه قم، انجمن محیط و حرم، داور جشنواره های مختلف شعر کشور، دبیر کنگره ملی شعر فاطمی، دارای سابقه طولانی همکاری با فرهنگ و ارشاد، صدا و سیما، حوزه هنری و... ، مفتخر به تعلیم و تربیت شاعران جوان موفق و نویسندگان آیینی و صاحب بیش از چهل اثر تألیفی و گردآوریِ چاپ شده در قلمرو شعر و ادب فارسی از جمله: «یک قطره از دریا» حاوی اشعار مناقبی امام علی(ع) / «شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی» / «کاروان شعر عاشورا» (سیمای امام حسین(ع) در شعر فارسی) / «سیمای مهدی موعود(عج) در آیینه شعر فارسی» / «سیری در قلمرو شعر نبوی» / «ایستاده باید مُرد» (مجموعه شعر آیینی) / «سیری در ملکوت» / «یک صحرا جنون» / «فغان دل» / «در انتظار موعود» / «گریه اشک» / «بر بال سبز قنوت» / «دریای شعله ور» / «یاس کبود» / مجموعه شعر مهدوی «خوشه های طلایی» / مجموعه شعر «بقیع» / «گنجینه های نور» / «در محفل روحانیون یا تذکره علمای شاعر» / تصحیح و تعلیق و مقابله دیوان «گنجینه الاسرار» عمان سامانی / «گزیده اشعار عرفانی وحدت کرمانشاهی» / تصحیح و تعلیق و مقابله «دیوان حسینعلی شرر بیگدلی» / «تذکره سخنوران قم» / «شکوه تماشایی» / «یک بغل غزل» / «آسمانی ها» / «آینه های سفالی» / «ما هر چه داشتیم به پای تو ریختیم» / و... *نوای ماندگار «چنگ دل، آهنگ دلکش می‌زند، ناله ی عشق است و آتش می‌زند» نیز که روزگاری نغمه سرای جبهه و جنگ؛ آقای کویتی پور آنرا به زیبایی اجرا کرده بود، ابیاتی گزینش شده از مثنویِ مطول استاد مجاهدی است که دفاع مقدس و عاشورای حسینی را عارفانه به هم پیوند می دهد. * توجه به نقش پررنگِ عزت و حماسه و بیان شکوه و عظمت معارف اهل بیت(ع)، از نکاتی است که ایشان همواره در سرودن اشعار آیینی مد نظر داشته است:
تو مرگ را به سُخره گرفتی، کجا رواست ـ تا نام تو خلاصه شود در عزا فقط؟
خون بود و داغ بود و عطش بود و ناله بود ـ اما نبود این همه ی ماجرا فقط…
و یا:
پیام سرخ شهیدان کربلا این است ـ که در مصاف ستم، ایستاده باید مُرد...
با اینهمه در این مجال کوتاه، ضمن آرزوی سلامتی و توفیق برای استاد
دو نمونه غزل مرثیه ی ولایی عاشوراییِ قدیمی و معروف از ایشان را با هم زمزمه می کنیم؛
دلی که خانه ی مولا شود، حرم گردد
کز احترام علی(ع) کعبه محترم گردد
من از شکستن دیوار کعبه دانستم
که هر کجا که علی پا نهد، حرم گردد
هنوز روز خوش دشمن است تا آن روز
که ذوالفقارِ زبان علی، دو دم گردد
دلی که جام بلا را کشیده تا خطِ جور
چه احتیاج که دنبال جام جم گردد؟
قبول خاطرِ «خون خدا» شدن، شرط است
نه هر که مرثیه ای ساخت «مُحتشم» گردد...
عزای ماست که هر سال می شود تکرار
وگرنه حیف محرم که خرج غم گردد
حسین در عطشِ جرعه ای محبت سوخت
چرا فرات به این ننگ متهم گردد؟!
فریب دادنِ قاضی شُریح ها سهل است
اگر ملاک شرف، دِرهم و دِرم گردد
نه هر که کشته شود، میتوان شهیدش گفت
نه هر سری که به نِی می رود، عَلَم گردد
حدیث عشق و وفا ناسروده می ماند
مگر که دست «علمدار» ما قلم گردد!
هنوز شعله ور از خیمه های عاشوراست
ز شور شیونی ِدل، مباد کم گردد...
*******************
کربلا را می‌سرود این بار روی نیزه‌ها
با دو صد ایهامِ معنی‌دار، روی نیزه‌ها
نینوای شعر او از نای هفتاد و دو نی
مثل یک ترجیع شد تکرار، روی نیزه‌ها
چوب خشک نی به هفتاد و دو گل آذین شده ست
لاله‌ها را سر به سر بشمار روی نیزه‌ها
زخمیِ داغند این گل‌های پرپر ای نسیم
پای خود آرامتر بگذار روی نیزه‌ها!
یا بر این نیزارِ خون امشب متاب ای ماهتاب
یا قدم آهسته‌تر بردار روی نیزه‌ها
قافله در رجعت سرخ است و جاده فتنه جوش
چشم میرِ کاروان بیدار، روی نیزه‌ها
زنگیان آیینه می‌بندند بر نی، یا خدا
پرده بر می‌دارد از رخسار، روی نیزه‌ها؟
صوت قرآن است این؟ یا با خدا در گفتگوست
رو به رو، بی‌پرده، در انظار، روی نیزه‌ها
یاد داری آسمان! با اختران خورشید گفت:
وعده ی دیدارمان این بار روی نیزه‌ها؟!
با برادر گفت زینب (س) راه دین هموار شد
گرچه راه توست ناهموار روی نیزه‌ها
ای دلیل کاروان! لختی بران از کوچه‌ها
بلکه اُفتد سایه ی دیوار روی نیزه‌ها
صحنه ی اوج و عروج است و طلوع روشنی
سَیر کن، سیر تجلی زار روی نیزه‌ها
چشم ما آیینه آسا غرق حیرت شد چو دید
آن همه خورشید اختر بار روی نیزه‌ها...
amirf1400