خبرت هست که آن طاق معلا افتاد ناگهان کنگره ی سنگی کسرا افتاد
خبرت هست ستون های یهودا افتاد خبرت هست هبل خورد شد عزّا افتاد
خبر این است زمین پر شده از آب حیات آی بر احمد و بر آل محمد صلوات
یک نفر آمده تا بار جهان بردارد پرده از منظره ی باغ جنان بردارد
تا که از گُرده ی ما یوق گران بردارد از کران تا به کران بانگ اذان بردارد
آخر از سمت خدا آنکه نیامد آمد چهارده تن همه با نام محمد آمد
شب شکست و به زمین بارش مهتاب آمد عشق برقی زد و بر هر دل بی تاب آمد
جبروت و ملکوتیست که در قاب آمد فال حافظ زدم و این غزل ناب آمد
گلعزاری ز گلستان جهان ما را بس زین چمن سایه ی آن سرو روان ما را بس
حق بده دیدن این معجزه حیرت دارد فقط این ابر به باریدنش عادت دارد
نفسش گرم خدایا چه حرارت دارد سایه اش نیست و در سایه قیامت دارد
انبیا را بنویسید پیمبر این است قبله روز و شب حضرت حیدر این است
کیستی ای نفست پاک تر از پاکی ها غرق تسبیح بزرگی تو افلاکی ها
اشهد انَّ که حیران تو بی باکی ها نوری و نور پراکنده بر این خاکی ها
ای نفس های علی ای همه هست زهرا عالمی دست تو بوسید و تو دست زهرا
تو درخشیدی و انوار حیات آوردی سیزده رشته قنات از عرفات آوردی
سیزده چشمه جوشان نجات آوردی سیزده مرتبه بانگ صلوات آوردی
آخرین باده ات از این همه خم می آید با دعایت علم چهاردهم می اید
ششمین آینه ات آمد و پروانه شدیم سر زلفیم که با مرحمتش شانه شدیم
مرد این راه نبودیم که مردانه شدیم شیعه جعفری و خادم این خانه شدیم
آسمان را کلماتش ،سخنش پر کرده و خداوند بر این جلوه تفاخر کرده
گر چه از عطر تو این دشت شقایق دارد چقدر دور و برت شهر ، منافق دارد
چه غریبی که فقط چند تن عاشق دارد دل زهرایی تو صحبت صادق دارد
تو بشیری و به شور ازلی می آیی سر هر صبح به دیدار علی می آیی
باز پیچیده در این شهر پیامت آقا پشت یک خانه تو هستی و قیامت آقا
عادت صیح تو شد عرض سلامت آقا و سلام است فقط تکیه کلامت آقا
از تو داریم سلامی پر عطر و برکات باز بر احمد و بر آل محمد صلوات
شاعر : ناشناس
